Një ‘pallat i Putinit’ është në zemër të Sussex, pasi qeveria ruse ka në pronësi një ndërtesë me 50 dhoma që nga viti 1946, por prona është vënë në shënjestër të vendasve që nga dita që pushtoi Ukrainën.
Hyrja në Seacox Heath me 50 dhoma, e cila u ndërtua në 1871 për politikanin George Goschen, ka një portë të thjeshtë, të zezë prej hekuri të farkëtuar me një pasqyrë të vendosur aty pranë.
Megjithatë, në fshatin e afërt të Hawkhurst ekziston shqetësimi për praninë e një ndërtese në pronësi të qeverisë ruse që nga viti 1946. Lufta në Ukrainë ka zgjuar kujtimet e vendasve, e cila ndodhet në një pjesë të madhe private mes hektarësh tokash, raporton abcnews.al.
Për dekada u injorua, por kur u bë e ditur se ishte ruse, banorët, të indinjuar nga ndërhyrja, pikturuan grafite pro-ukrainase në hyrje. Kjo u pasua me vendosjen e flamujve ukrainas jashtë hyrjes dhe përgjatë argjinaturës nga shkrimtarja dhe gazetarja, Rebecca de Saintonge.
Deri vonë, ekzistenca e një “dacha” diplomatike ruse në mesin e tyre ishte pothuajse e panjohur për vendasit. Por protestat e vitit të kaluar vendosën në qendër të vëmendjes ndërtesën, duke ngritur shqetësime për sigurinë.
Lindsay Barrow, e cila drejton një dyqan lulesh në fshat, tha: “Unë e di për ekzistencën e ndërtesës prej kohësh dhe nëse e shikoni nga afër, mund të shihni shumë kamera CCTV dhe tela me gjemba që rrethojnë vendin.”
“Kam parë gjithashtu makina të zeza Mercedes që hyjnë dhe dalin nga portat e përparme dhe më pas kemi pasur protesta.
Ne kemi parë njerëz nga Seacox Heath në Haëkhurst. Ata shkonin herë pas here në pijetore.
Mendoj se është mjaft e çuditshme që qeveria ruse ka një ndërtesë këtu në zemër të Kentit”.
Si funksionon pallati luksoz?
Duket se rezidenca është shtëpia e ambasadorit rus, Andrey Kelin. Kur nuk përdoret për funksione diplomatike, menaxhohet nga një çift i moshuar rus.
“Pas protestës sime, vizitova dy policë. Mendoj se ata ishin të shqetësuar për sigurinë e çiftit të moshuar rus që kujdeseshin për shtëpinë. Ne hoqëm flamujt për të ndihmuar në qetësimin e situatës”, tha de Saintonge.
“Natyrisht që protesta ishte një përgjigje emocionale ndaj depërtimit, por nuk ishte e drejtë të vihej në rrezik çifti i të moshuarve.
Bluey Pratt, 93 vjeç, i cili jeton në Haëkhurst dhe fluturoi me Komandën e Bomberëve gjatë shërbimit të tij kombëtar në RAF midis viteve 1951-53, tha se nuk e kishte idenë që rusët ishin kaq afër.
“Jam vërtet i befasuar. “Kam shërbyer në fillim të Luftës së Ftohtë, kështu që kishim frikë shumë për ta.
Megjithatë, disa fshatarë duken të pavetëdijshëm për praninë ruse në komunitetin e tyre. Elaine Jordan, 79 vjeç, tha: “Nuk e kisha idenë. Është pak shqetësuese.
Historia e rezidencës
Viscount Goshen gëzoi një karrierë të gjatë politike e cila kulmoi në vitet 1890 kur ai shërbeu si Kancelar i Thesarit. Djali i tij George ia dha ndërtesën Bashkimit Sovjetik në vitin 1946, gjoja si dhuratë pasi marinarët rusë shpëtuan djalin e tij gjatë Luftës së Dytë Botërore.
Fillimisht u përdor si një shtëpi pritjeje për familjet e stafit të delegacioneve tregtare. Në vitin 1952, ai u përshkrua në Daily Mail si një “klub i vendit rus”. Thuhej se ishte bosh në dimër, por mbushej me gratë dhe fëmijët e diplomatëve në verë, raporton abcnews.al.
Në fundjavë burrat vinin në familjet e tyre. Muret e dhomës së ndenjes thuhet se kanë portrete të diktatorit sovjetik Joseph Stalin dhe liderëve të tjerë rusë. Në vitet 1990, shtëpia dihej se ishte vendstrehimi i ambasadorit rus. Në vitin 1999, u raportua se ishin sulmuar delet.
Fermeri Graham Brown pretendoi se kopeja e tij prej 55 delesh ishte dhunuar nga qentë. Njëmbëdhjetë dele shtatzëna u vranë dhe gjashtë të tjera më vonë vdiqën nga plagët e tyre.
Brown dhe kunati i tij pretenduan se i kishin kapur qentë në flagrancë. Megjithatë, diplomatët rusë e mohuan pretendimin. Një Broën i tërbuar tha: “Policia nuk është në gjendje të bëjë asgjë për shkak të situatës diplomatike”.
Gjatë Luftës së Ftohtë, ishte i vetmi vend jashtë Londrës ku rusët mund të shkonin pa leje.
Oficerët e KGB-së u panë një herë nga korrespondenti i huaj i BBC-së, John Miller, duke djegur dosje sekrete./ Përktheu Sonila Backa
